บทความนี้มุ่งศึกษาภาพลักษณ์อันโดดเด่นของตัวละครหญิงในวรรณคดีไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นโดยเลือกศึกษาเฉพาะตัวละครที่มีความสำคัญ ในฐานะตัวเอก หรือตัวที่น่าสนใจอันมีบทบาทต่อการดำเนินเรื่อง ได้เเก่ นางสุวรรณมาลี นางละเวงวัณฬา นางวาลี นางรจนา นางเเก้วหน้าม้า นางตะเเลงเเกง เเละนางนพมาศ
โดยสำคัญ “ปัญญา” ของนารี: ภาพลักษณ์สตรีในวรรณคดีไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นกับปัจจัยเกื้อกูลด้านการศึกษา THE SIGNIFICANCE OF FEMALE’S WISDOM: THAI LITERALFEMALE IMAGES IN PRIMARY RATANAKOSIN ERA WITH SUPPORTED EDUCATIONAL FACTORS
